Zomaar een week…

Nou ja, zomaar een week… Dat nou ook weer niet. Wel een week met heel veel verschillende dingen.

We beginnen uiteraard op maandag. Een van de mensen die we begeleiden bij het omgaan met PTSS, Bart, was uitgenodigd om een presentatie te geven op een school en wel Landstede te Zwolle. De presentatie ging over zijn ervaringen met PTSS. Bart heeft, om anderen te helpen, een eigen site opgezet over PTSS: PTSS en begrip. De bedoeling van deze site is om mensen meer bewust te maken van wat PTSS is en wat het doet met mensen en hun omgeving. Voor meer informatie: www.PTSSbegrip.wordpress.com.
Ter ondersteuning van Bart hadden we Lara, onze coachhond, meegenomen. Wij waren er bij om meer uitleg te geven over wat coachen met paarden voor mensen met PTSS kan betekenen.
Het was een regenachtige, kille dag en dat betekende een behoorlijke omschakeling voor Bart. Hij was net die nacht teruggekomen van een weekje in de zon.
Bij binnenkomst op school, trok Lara meteen van iedereen de aandacht. De leerlingen waren natuurlijk verbaasd dat er een hond op school was. Haar mooie en uitnodigende koppie deed de rest!
Het was de eerste keer dat Bart een presentatie gaf. Dit liet Lara in het begin mooi zien: ze was onrustig en pieperig. Het gaf ons meteen de kans om uit te leggen waarom zij er bij was. Naarmate de tijd vorderde, werd Bart rustiger en daardoor Lara ook. Op het eind ging Lara er zelfs mooi rustig bij liggen.  De reacties waren erg enthousiast. Het was een mooie interactieve presentatie met veel vragen van de studenten. Resultaat: we mogen op 31 januari op herhaling maar dan 6 keer!

Op naar de dinsdag. Ik had een brainstormsessie staan van A New Learning, een initiatief van Erna Knipscheer. A New Learning wil op een nieuwe verfrissende wijze trainingen in de financiële sector opzetten. Een super mooi initiatief! Ik had er heel veel zin in. Altijd mooi om deel uit te mogen maken van dit soort initiatieven.
Het liep even anders. Voor vertrek, uit gewoonte, nog maar even de verkeersinformatie controleren. En ja hoor, een ongeluk op de weg die ik moest hebben waardoor de weg totaal afgesloten was voor het verkeer. Daardoor liepen al snel de overige wegen ook vol en was op tijd komen geen optie meer. Jammer, maar het was niet anders en voor de betrokkenen van het ongeluk veel vervelender. Ik kijk uit naar de volgende bijeenkomst en hoop er dan uiteraard wel bij te zijn.

Woensdag dan. Op woensdag op pad voor een gesprek met een mogelijke opdrachtgever. Toen ik aankwam, stond mijn gesprekspartner al bij de deur. Het ijs was meteen gebroken door mijn auto. Deze zorgt altijd wel voor gespreksstof. Het is ook geen alledaagse verschijning en ze verwachten ook niet dat ik uit de auto stap… Eigenlijk als vanzelf ging het gesprek van mijn auto over op Afrika. Wederzijdse interesse in (Zuid-) Afrika en daar, uiteraard, uitgebreid over gesproken. Van safari’s en beklimming van de Kilimanjaro naar malaria en mijn verblijf op de universiteit van Stellenbosch. En oh ja, natuurlijk over wat we mogelijk voor elkaar kunnen betekenen. En ook dat lijkt veelbelovend. Leuk gesprek en wat is het leuk om dan ook nog oud collega’s te ontmoeten en even bij te praten!

Donderdag gelukkig geen coachingssessies gepland… Met een storm die over het land raast, zit je niet echt te wachten op een sessie met de paarden. Helemaal niet omdat we rondom bomen hebben staan. En je weet maar nooit… Gelukkig viel de storm bij ons erg mee. Alle bomen zijn blijven staan alleen wat takken die naar beneden zijn gekomen. Scheelt weer snoeiwerk. Heerlijk binnen aan het werk geweest: nieuwe workshops en trainingen uitwerken. Er staat de komende tijd veel te gebeuren. Kan nu nog niet alles verklappen maar het zijn mooie ontwikkelingen. Hou onze site maar in de gaten.

Vrijdag: coachdag. Fijn om vandaag weer aan het coachen te gaan. Resultaat een hele mooie intense sessie. Wauw, de paarden flikken het toch iedere keer: kippenvel! Meteen in het begin een spontane opstelling. Dit kan omdat we niet met 1 paard werken maar met de kudde van 4.
Het blokken van ons op momenten dat de coachee het even te moeilijk kreeg en we voor dat moment te dichtbij kwamen. Daarna letterlijk als steun in de rug gaan staan.
Bijzonder dat mensen van te voren een bepaald idee hebben: daar ga ik het niet over hebben… En dan bij de paarden is dat toch het onderwerp dat boven komt en naar buiten moet komen. Dat zorgt voor mooie inzichten.

Gezien de wereld waaruit deze coachee komt, is het helemaal speciaal hoe deze coachee zich daar voor openstelt.

Weten dat dit het is waar je het allemaal voor doet. Mensen bewust maken van wat er speelt en daardoor handvatten te geven van hoe nu verder. En nee, dat gaat niet altijd even gemakkelijk. Gelukkig weten de mensen dat ook zelf. Iets wat iemand al jaren met zich meedraagt, is niet na 1 sessie verdwenen. Het is wel de aanzet tot.

Zaterdag. De dag begint met een klein sneeuwlaagje. We hebben alle weertypes wel zo’n beetje gehad deze week.
Vandaag weer een sessie gepland. Deze sessie zal in het teken staan van lekker speels buiten bezig zijn. De paarden doen opnieuw hun werk. In dit geval werken we wel met 1 paard om bepaalde patronen te kunnen doorbreken. In deze sessie weer een  mooi voorbeeld van hoe paarden de coachee spiegelen en hoe herkenbaar dat is voor de persoon. Zo mooi om ook deze coachee te begeleiden op het pad van verandering. 

En als laatste zondag. Vandaag een gastcoach op bezoek. De paarden doen hun best. Moon heeft zich de afgelopen dagen behoorlijk ingespannen en houdt zich vandaag afzijdig. Je ziet dat het coachen voor de paarden ook inspannend is. Ze krijgen dan ook de tijd en ruimte om weer tot zichzelf te komen en uit te rusten van de sessies.
Zo zijn ze weer klaar voor komende week!

Wil je meer weten over onze werkwijze of een presentatie over PTSS krijgen, neem dan contact met ons op via info@farasi-rafiki.nl.