Tja, ik had mezelf voorgenomen iedere week een blog te schrijven over dat wat me bezig houdt.
Gedurende de week krijg ik altijd ideeën. Deze week genoeg ideeën, misschien wel te veel en
niet alles is geschikt om te plaatsen.
Bijvoorbeeld mijn gedachten over de gratis webinars en trainingen op internet. Recht vanuit mijn hart geschreven en toch besloten het niet te plaatsen. Ik wil niemand beledigen, tekort doen of veroordelen.
Dus online trainingen, nee (nog) niet zo’n goed idee.
De winter dan? En dan met name de kou natuurlijk. Nou ja, winter, het is een week koud en daar heeft iedereen het dan over.
Nee, het is niet makkelijk om dan de paarden te verzorgen. Het betekent veel met water sjouwen en mest scheppen gaat wat lastiger. Hoewel je kan er nu wel mee voetballen… In de gaten houden of ze het niet koud hebben. Dat hebben ze niet, zij niet in ieder geval. Wij lopen rond als Michelinmannetjes, niet heel charmant maar je moet wat…
Naast de paarden dan de honden. Die zitten overdag lekker binnen maar moeten wel uitgelaten worden. Zoals al eerder verteld, hebben we 2 honden uit Rusland en nee, die hebben het niet koud, zij niet… Ze hebben wel veel lol met elkaar en dat is ook mooi om te zien en dat ik dan soms mijn vingers niet meer voel, ach dat zij dan maar zo. Hoewel de oortjes wel dicht gaan zitten van de kou, of de warmte of de regen of… We houden het er maar op dat ze een selectief gehoor hebben…
We hebben ook nog 2 buitenkatjes. Die zitten buiten in een ren met uiteraard een binnenhok. Overigens de katjes zitten in een ren omdat ze moeten wennen. Het waren half-wilde katjes, ze zijn geboren op de Beekse Bergen met geen mensen in de buurt. Ze mogen bij ons straks de muizenpopulatie wat inperken.We hebben ze extra warmte gegeven in de vorm van schapenvachtjes, wollen dekentjes en extra mandjes. Maar ze kiezen lekker zelf en dat schapenvachtje dat we op hun ‘buitenbed’ hadden gelegd? Nou dat leggen ze zelf wel ergens anders neer, net zo makkelijk. Dus nee, zij hebben het niet koud.
Ik wil het graag dicht bij mezelf houden, dus alle ellende die mensen en dieren van deze kou kunnen ondervinden, vind ik geen geschikt onderwerp.
Dus de winter, nee ook niet zo’n goed blogidee.
Hm, dan over het trainingsweekend dat we gaan geven? Ja dat zou wel een goed idee zijn maar om nu al alles te gaan verklappen, nee dat zou weer jammer zijn. Het wordt wel anders dan anders en net wat avontuurlijker dan een gewoon coachweekend.
We hebben er heel veel zin in, in dit trainingsweekend. Het wordt trouwens een co-productie met Trinitas Coaching. Volop in de voorbereidende fase. Alles regelen, zorgen dat het materiaal op orde is, dat soort dingen.
Maar nog niet zover om het in een blog al allemaal te onthullen. Wordt dus wel vervolgd, hou onze site dus goed in de gaten!
Maar wat dan???
Bijvoorbeeld over de mooie reactie van een van onze coachees. De reis die ze heeft gemaakt en waar ze nu staat. Dat komt nog, zeker weten. Te mooi om dat niet te delen. Alles op z’n tijd.
Over de keuzes die je soms moet maken? Dat kan maar wil ik die wel delen met ‘vreemden’. Dat wat me bezig houdt, deel ik eerst met de mensen die dichtbij me staan. Daar waar ik tegen zaken aanloop, schakel ik hulp in. En als dat verholpen is, heeft het (voor mij) dan nog zin om dat te delen? Nee, dan is het opgelost en heb ik het achter me gelaten, ik ben er dan niet meer mee bezig.
Misschien ook wel maar dat is hoe ik er nu over denk. Dus wie weet komt dat ook ooit nog wel eens.
Ik ben wel benieuwd naar de keuzes die sommige anderen maken. Hoe ze tot bepaalde conclusies komen en welke overtuigingen daarbij een rol spelen.
Dus dat blog komt er ook nog wel.
En terwijl ik dacht, ik heb niets om over te schrijven, valt dat dus wel mee.