Uw reacties over uw ervaring met Farasi-Rafiki coachen met paarden zijn van harte welkom.
Farasi-Rafiki coaching
Coaching met de kracht van paarden en hond
Uw reacties over uw ervaring met Farasi-Rafiki coachen met paarden zijn van harte welkom.
Geschreven door Jeroen, 26. mrt, 2014
Een mooie en leerzame ervaring onder leiding van Yvonne en haar man. Zeker een aanrader! Met dank aan de paarden, voor hun eerlijke feedback.
Het duurde even, maar dan heb je ook wat! Complimenten voor de nieuwe website! Veel succes.
Atty
Werken met Paarden Werkt!
Enigszins sceptisch omdat ik helemaal niets met die grote beesten heb, toch besloten om een coachingstraject aan te gaan met Farasi-Rafiki Coaching.
Waarom?
Omdat ik de theorie achter de coaching helder vond en deze wijze van coaching minder bedreigend is dan andere “coachingstrajecten” die ik als leidinggevende heb meegemaakt bij veranderingsprocessen.
De coaching is niet minder confronterend omdat paarden toch haarfijn aanvoelen wie je bent, waar je voor staat en wat je uitstraalt.
De terugkoppeling van de beide coaches Yvonne en Albert is professioneel en to-the-point, daar kan je tenminste wat mee.
En het belangrijkste: het werkt!
Medewerkers hebben meer inzicht gekregen in hun eigen motivatie, inzicht waar ze echt tegen aanlopen en hoe hier effectief mee om te gaan.
Dit heeft een merkbaar effect gegeven op de werksfeer, onderlinge collegialiteit en individueel functioneren.
Ik ben hiervan erg onder de indruk.
En dat met paarden!
David Meiboom FFP
Directeur
Namens,
De Laatste Eer Uitvaartverzorging
De Laatste Eer Uitvaartverzekering
In februari ontmoette ik Yvonne voor het eerst. Zij was mijn stagebegeleider en hielp me naast het werk vooral met mijn persoonlijke ontwikkeling. Dit was erg confronterend, maar daar tegenover ook zeer verhelderend. Door wekelijkse gesprekken stelde ik me steeds meer open en durfde ik haar te vertrouwen. Normaal vind ik dit erg lastig en toon ik niet snel mijn emoties, zelfs niet bij de mensen die dicht bij me staan. Door deze gesprekken ben ik zelfverzekerder geworden en durf ik meer mijn emoties te tonen. Toen mijn stageperiode ten einde liep, stelde Yvonne voor om de gesprekken voort te zetten bij haar thuis.
Ik heb hier een tijdje over nagedacht, omdat het voor mijn gevoel al best goed ging. Daarnaast wist ik dat ik nog veel meer van haar kon leren als ik dit doorzette. Het vertrouwen was er en ze wist al veel over me door de gesprekken die we hadden gevoerd. Maar ook was ik bang dat alles te dicht bij kwam. Vooral omdat ik ook al verhalen van haar had gehoord over hoe paarden op je reageren.
Voor Yvonne hoefde ik niet bang te zijn. Zij weet precies hoe ver ze kan gaan en laat je zelf je grenzen opzoeken en daagt je uit om met kleine stapjes deze grenzen voorbij te gaan. Hierdoor ben ik toegankelijker voor mensen geworden.
Mijn eerste sessie met de paarden kun je een succes of juist geen succes noemen. Doordat ik bang was voor wat eruit zou komen was ik erg gespannen en hier reageerde het paard op door rond te rennen in de bak en paaltjes om te gooien. Normaal als ik nieuwe mensen ontmoet, zorg ik ervoor dat ik zelfverzekerd en enthousiast overkom. Bij paarden werkt dit niet, omdat ze er dwars doorheen prikken. De reactie van het paard liet mij zien wat dit eventueel ook op mensen voor effect kan hebben.
Bij zowel de paarden als Yvonne kan en mag je jezelf zijn, of eigenlijk moet ik zeggen “moet”, want beide zien wanneer je dit niet bent!
Farasi-Rafiki, paarden-coaching…
Op de werkvloer werden de wenkbrauwen opgetrokken bij het horen van deze naam en de achterliggende gedachte, maar wat heeft het mij ( en ook mijn collega’s ) veel opgeleverd.
Bij het eerste gesprek gaf ik aan dat ik niet bang was voor paarden maar er ook echt niets mee had. Met een lach maar zeker serieus en begripvol werd dit aangehoord waardoor, toen het tijd was om naar buiten te gaan, ik kennis mocht maken met Terror Ted ( Tedje ). Een prachtige shetlandpony met een stevige, harige vacht. Er werd gevraagd of ik Tedje eens lekker wou borstelen. Geen probleem. Het bleek voor ons beiden een leuke bezigheid en de klik was er dan ook snel.
Na het borstelen ging de leiband om en Yvonne en Albert stelden voor om een uitje te maken en ik moest doen wat m’n gevoel me in gaf. Makkelijker gezegd dan gedaan.
Onzeker, want wat doe je met een pony? En dat had Tedje al heel gauw in de gaten: als jij geen leiding neemt doe ik lekker mijn eigen zin. Na wat aanmoedigingen begon ik het te begrijpen… Hardlopend en slalommend tussen de bomen volgde Tedje gewillig, we hadden er beiden veel schik in. Later hoorde ik de uitleg van ons beider gedrag, zo logisch maar dan hoor je wat anderen zien.
Deze ervaring is de basis van wat een verandering van eigen kunnen en inzichten is geworden.
Na verschillende sessies, met Catapult, Zoey en Moon, en de gesprekken heb ik mijn kernkwaliteiten beter leren kennen. Waardoor mijn zelfvertrouwen zeker is toegenomen. Ook mijn zwakke punten kwamen zeker ter sprake, maar hoe de paarden reageerden op mijn handelen en niet-handelen was een bijzondere ervaring en heeft een positieve verandering in mijn leven gebracht, thuis maar ook zeker op het werk.
Dank je wel Yvonne en Albert en natuurlijk Tedje, Catapult in herinnering, Zoey en Moon.