Hier moeten we iets over vertellen. Een bijzondere ervaring vorige week. Lees ons nieuwste blog. Een coproductie van team paardencoaching Farasi-Rafiki en Power en Boozzt coaching.
We zeggen het altijd. Bij Farasi-Rafiki is niets standaard. Dat geldt ook zeker als het onszelf 
aangaat. Het mooiste voorbeeld? Gecoacht worden door je eigen paarden door een niet paardencoach.
Een tijdje geleden kreeg ik een telefoontje van haar. Of ik kon helpen met een vraagstuk. Huh…jazeker! Zo gezegd zo gedaan. En we spraken af op een ochtend in december. En die auto hé waar ze mee kwam! Een echte landrover. Wow, dat alleen is al indrukwekkend. En wat zag ze er goed uit. Ongeveer 20 kilo lichter dan in mijn herinnering.
Al pratende was het best ingewikkeld. Er kwamen emotionele maar vooral ontroerende en soms schrijnende verhalen op tafel. Ik luisterde aandachtig. Had ietwat moeite om niet direct in oplossingen te denken. Gedachten schoten alle kanten op. Wat wil ik hiermee? Kan ik hier iets mee? Ben ik daar wel deskundig genoeg voor? Poeh, een intern proces was geboren.
Tot ineens het licht ging branden.
Hoe zou het voor jou zijn, als je je laat coachen door je eigen paarden. Heb je daar wel eens aan gedacht? Nou nee, eigenlijk nooit zo over nagedacht, kwam als antwoord terug van de overkant.
En ineens gaf mijn intuïtie aan dat ik degene was die haar moest coachen met paarden. Met haar paarden welteverstaan. Ik, geen enkele ervaring als paardencoach. Wat aarzelend polste ik bij haar dit idee. Dit was een invalshoek waar ze nog nooit echt over na had gedacht. Je eigen paarden leiden je never nooit om de tuin. Die kennen je door en door. Ze had het volste vertrouwen in mij en haar eigen paarden en stond er voor de volle 100% achter dat ik dit zou gaan doen.
Op een mooie zonnige (koude) middag deze week, was het zover.
Mijn eigen coachvraag is een vraag die zich heel mooi leent voor een sessie met de paarden. Je 
kan er dan voor kiezen om naar een bevriende paardencoach te gaan. Ik wilde het echter, in samenspraak met mijn coach, anders doen. Ik ken immers de capaciteiten van mijn eigen paarden, ik weet hoe goed ze zijn. Waarom dan naar een ander met andere paarden? Dat voelde niet goed. Daarom hebben we besloten om te kijken of het kan. Gecoacht worden met je eigen paarden. Door een niet paardencoach.
In het begin was er wat verwarring. Met welke intentie stond ik er? Dat was even zoeken. Voor mij. Voor mijn paarden. En voor mijn coach.
Toen de rolverdeling eenmaal duidelijk was, volgde een bijzondere sessie.
Het duiden van het gedrag van de paarden ging als vanzelf, ook voor de niet paardencoach.
Het was als een gezamenlijke dans van de paarden. De inzichten kwamen en werden geuit. Zaken die uitgesproken moesten worden, werden uitgesproken.
Bij binnenkomst in de bak, even verwarring bij mij. Moon gaf mij een zetje. Hij gaf daardoor meteen in het begin al aan dat er stappen gezet moesten worden. Ja, dat wist ik al hoor. Bedankt voor de tip.
We hebben gewerkt met alle paarden gewoon los om ons heen. Hierdoor ontstonden als vanzelf opstellingen.
Oud (Moon) en nieuw (Junior) dienden zich aan. Ze hadden wat schermutselingen en lieten zien dat nieuw de juiste route was.
Zo vaak hadden we als coach onze paarden hun ‘werk’ zien doen. Natuurlijk hebben we dat zelf ook ervaren tijdens de opleiding, maar dan word je gecoacht met andere paarden. Nog nooit was ik zo bewust door mijn eigen paarden, in deze setting, gecoacht.
Op de achtergrond was mijn man, eveneens een ervaren paardencoach, aanwezig. Mocht het nodig zijn dan had hij het gedrag van de paarden kunnen uitleggen aan mijn (niet paarden) coach. Buiten dat hij dacht alleen daarvoor aanwezig te zijn, werd het al snel duidelijk dat ook hij onderdeel was van het geheel (en mijn coachvraag) en zeker ook onderdeel is van de weg die we opgaan.
Respect en bewondering voor onze paarden die konden schakelen en mij (opnieuw) hebben 
laten zien hoe bijzonder het is.
Een mooie oefening ook. In het zonder oordeel kijken naar wat er gebeurt. In het hier en nu. Alleen ervaren van wat er is.
Na de sessie. Vermoeidheid. Alles moet nog even bezinken. De blik is vooruit gericht. We gaan er vol voor!
Het was mooi en zuiver. En voor mij het bewijs om vaker ‘gewoon’ bij de paarden te zijn en te luisteren naar wat ze “te zeggen” hebben.
Ik ben me er eens te meer van bewust in wat voor luxe situatie ik me bevind. Ik heb mijn eigen coaches hier. En daar kan ik ieder moment naartoe. Weer even voelen waar ik sta. En vooral waar ik naartoe wil.
Deze sessie heeft mij als coach ook weer een stapje verder gebracht. Er werd weer eens bevestigd dat ik op mijn vertrouwen kan bouwen. Dat antwoorden niet direct hoeven te komen. Dat het in de meeste gevallen vanzelf komt! Hoe mooi is dat?
Meer weten over ons en onze werkwijzes? Bezoek onze websites.