In dit blog wil ik jullie meenemen in de unieke combinatie van het coachen met hond en paard.

Nog niet zo lang geleden kwam er een coachee bij ons die in eerste instantie aangaf geen coachvraag te hebben. Ze wilde ervaren wat paardencoaching inhoudt.

Wanneer iemand voor de eerste keer komt, blijven de honden meestal in hun kamer. Niet iedereen is gewend aan 3 (grote) honden die enthousiast op je afkomen.
De honden, met name Lara, laten wel merken wanneer hun aanwezigheid gewenst is bij een gesprek.

Zo ook deze keer. Lara begon, eerst zachtjes en later wat nadrukkelijker, aan hun kamerdeur te krabben. Een duidelijk signaal dat ze erbij wilde zijn. We vroegen de coachee of ze de honden erbij wilde hebben. Daarbij hebben we aangegeven dat Lara op bepaalde energie reageerde. De coachee vond dat geen enkel probleem, ze was honden gewend.

Nadat we de honden erbij hadden gelaten, had Lara (zoals verwacht) veel interesse in de coachee. In eerste instantie bleef het bij aandachtig snuffelen / onderzoeken. Op een bepaald  moment ging Lara voor haar liggen in een beschermende houding.
En Lara ging verder dan dat. Ze ging op haar kenmerkende coachhouding voor de coachee staan: met haar pootjes op schoot en haar hoofd richting hoofd van de coachee. Dit is haar ondersteuningshouding: “het is goed, ik ben bij je”.

Natuurlijk vroegen we haar of er iets speelde waarvoor ze bescherming dan wel ondersteuning nodig had. Hierop werd ontkennend geantwoord. Op dat moment hebben we niet verder gevraagd, we gingen ook nog aan het werk met de paarden. Het zou anders teveel kunnen worden. Het is wel iets wat je in je achterhoofd houdt en waar je bij de paarden op terug kan grijpen.

Uit de hele houding van de coachee bleek dat er wel iets speelde maar dat het moment om het te uiten er nog niet was.
 
Na het inleidende gesprek gingen we naar buiten naar de paarden. De paarden stonden toen we aankwamen allemaal een beetje te suffen voor de stallen. Toen we bij de paarden kwamen, kwam er beweging in de kudde. Junior kwam even kennismaken, op een vrij opdringerige manier.
Daarna liepen de paarden van ons weg. Onze coachee stond een beetje verloren op de plaats bij de stallen. Op onze vraag: wat nu? Gaf ze aan dat ze bij paarden wilde zijn.
Net na de koude periode was de paddock inmiddels wel weer goed begaanbaar maar nog wel wat  modderig. Dus daar we gingen de modder in, naar de paarden toe. 

Op dat moment meldde Moon zich heel nadrukkelijk. In eerste instantie bleef de coachee wat oppervlakkig in haar antwoorden op onze vragen. Ze durfde zich nog niet te geven.

Moon bleef echter maar aangeven dat er dieper iets zat. Hij bleef maar op / in haar hand duwen. Ze moest graven in zichzelf, ze moest bij haar gevoel zien te komen. Op de momenten dat ze bij haar gevoel kwam, stopte Moon met duwen. Ging ze terug naar haar hoofd dan begon hij weer en hij ging naar haar hoofd. Een enkele keer werd hij zelfs wat dwingender.

Zoey en Junior maakten op de achtergrond ook deel uit van de sessie. Ze lieten de strijd zien die er gaande was bij de coachee: wel of niet vertellen.

Door het werk van Moon en de andere twee kwam het moment waarop het thema van de coachee duidelijk geuit werd.

Zoey en Junior stopten hun ‘geklier’ en gingen elkaar groomen. Dat was wat ook de coachee nodig heeft: liefde, begrip, gekoesterd en geaccepteerd worden.

Door wat er zich buiten bij de paarden afspeelde en werd benoemd, werd ook duidelijk wat Lara al veel eerder aangaf. De coachee had ondersteuning nodig om te kunnen omgaan met het verdriet (en boosheid) in haar. Dit was nog maar het begin, of beter gezegd: dit is het begin van! Het begin van jezelf accepteren, met alles wat er in je rugzak zit. Omdat je goed bent zoals je bent, omdat je er mag zijn! 

Na de sessie met de paarden hebben we besproken wat Lara liet zien. De coachee zag nu ook duidelijk de overeenkomsten van wat Lara liet zien en wat de paarden haar hebben laten inzien.

We vinden fijn om op deze manier hond en paard te combineren in onze coaching.

Filmpje coaching hond en paard

De paarden en Lara zijn 1 in hun uitingen. Ze reageren beiden op emoties / energie bij de coachee. Ook als de coachee zich misschien nog niet bewust is van bepaalde emoties. Zowel Lara als de paarden maken de coachee daar attent op.

Daarnaast is Lara van toegevoegde waarde tijdens het nagesprek. Door haar aanwezigheid  kan de eventuele spanning en emotie bij de coachee afvloeien. Op deze manier gaat de coachee in rust en ontspannen naar huis.